پی کده

در بافت‌های موجود شهری هر نوع اقدامی ازجمله احداث بزرگراه‌ها یا معابر جدید با تخریب بخشی از بافت موجود همراه است. احداث بزرگراه صیاد شیرازی در محدوده متراکمی از شهر تهران نیز از این قاعده کلی مستثنی نبوده و احداث این بزرگراه تأثیرات شدیدی در بافت مسکونی اطراف خود ایجاد نموده است. جدا شدن بافت مسکونی از خدمات مورد استفاده مردم، انقطاع کالبدی محلات و گسیختگی واحدهای همسایگی، حذف دسترسی‌ها یا معابر موجود و جایگزینی معابر جدید، تغییر کارکرد برخی از محلات و معابر و از میان رفتن رونق برخی از مراکز کسب و کار، نتیجه غیرقابل اجتناب احداث بزرگراه مذکور بوده است. به موارد فوق می‌بایست شکل‌گیری فضاهای باقیمانده متعدد در طول مسیر بزرگراه را نیز اضافه نمود که در صورت عدم توجه مناسب به آنها، فضاهای مناسبی را جهت اقدامات غیر اجتماعی فراهم می‌آورد. برهمین اساس تهیه طرح توسعه و بهسازی (اراضی اطراف) بزرگراه صیاد شیرازی با رویکرد طراحی شهری به این مهندسان مشاور ابلاغ گردید. مطالعات طرح مذکور با سه هدف حفظ و تداوم ارزش‌های سکونتی، توسعه متعادل و همگرای‌ شرق و غرب بزرگراه و ایجاد محیطی امن، سرزنده و واجد دید و منظری مطلوب در سه سطح فراگیر، بلافصل و مداخله انجام گردید. در این طرح تلاش گردید تا با حداکثر توجه به طرح تفصیلی منطقه، از مشکلات ناشی از اجرای بزرگراه حتی‌المقدور کاسته و مطلوبیت بافت حاشیه بزرگراه را (بخصوص در زمینه خدمات و دسترسی) برای سکونت ساکنین افزایش داده شود. همچنین برای فضاهای باقیمانده از اجرای بزرگراه، متناسب با وسعت و موقعیت هریک پیشنهاداتی ارائه گردید تا با افزایش میزان حضور اجتماعی و بهره‌برداری از فضا میزان مطلوبیت فضائی افزایش یابد. خروجی مطالعات شامل چارچوب طراحی شهری، ضوابط و راهنمای طراحی و محدوده‌های تدقیق شده طرح جامع سه بعدی بوده است.